رمزگشایی سطح مارجین در معاملات

درک و پایش سطح مارجین به معامله‌ گران کمک می‌کنه تا ریسک خود را مدیریت کنن، میزان اهرم رو ارزیابی کنن و از نقد شدن ناخواسته موقعیت‌ هایشان جلوگیری کنند، که این امر منجر به معاملات پایدار و حفظ سرمایه میشه.

سه اصطلاح مرتبط

لیکوییدیشن به فرایند بستن پوزیشن های باز اشاره داره که اغلب به‌ صورت اجباری توسط بروکر انجام میشه، زمانی که موجودی معامله‌ گر به کمتر از مارجین نگهداری مورد نیاز کاهش پیدا کنه. این فرآیند تضمین میکنه که موجودی معامله گر منفی نشه و از ضرر های احتمالی بروکر جلوگیری میکنه. میتوان لیکوییدیشن رو مشابه یک “فروش اجباری” در نظر گرفت.

کال مارجین زمانی رخ میده که موجودی حساب معامله‌ گر به کمتر از حداقل سطح تعیین‌ شده توسط بروکر کاهش پیدا کنه، که معمولاً به دلیل نوسانات نامطلوب قیمت در موقعیت‌ های باز اتفاق میافته. در چنین شرایطی، بروکر ممکنه از معامله‌ گر درخواست کنه وجوه اضافی واریز کنه یا برخی از موقعیت‌ ها رو برای تأمین الزامات مارجین ببنده.

پوزیشن های هج به معاملات یا استراتژی‌ هایی گفته میشه که برای جبران یا کاهش ضرر های احتمالی از سایر پوزیشن های سرمایه‌ گذاری استفاده میشن. معامله‌ گران با گرفتن پوزیشنی مخالف در یک دارایی یا بازار مرتبط، سعی میکنن ضرر های احتمالی رو متعادل کنن و در واقع نوعی بیمه در برابر نوسانات نامطلوب بازار ایجاد کنن.

درک سطح مارجین در فارکس

سطح مارجین یک مفهوم مهم در معاملاته، چون برای تعیین میزان اهرم در دسترس یک معامله‌ گر استفاده میشه. این اهرم، یا همان وام گرفتن سرمایه، به معامله‌ گران اجازه میده مقدار بیشتری از یک ارز رو نسبت به سرمایه شخصی خود خریداری کنن. میزان اهرم توسط سطح مارجین تعیین میشه، که نسبت موجودی معامله‌ گر به مارجین رو نشون میده.

هرچه سطح مارجین بالاتر باشه، میزان اهرم بیشتر و در نتیجه ریسک زیان نیز افزایش پیدا میکنه. هنگامی که سطح مارجین به ۱۰۰٪ یا بیشتر برسه، حساب سرمایه‌ گذار در وضعیت کال مارجین قرار میگیره، به این معنی که سرمایه‌ گذار باید وجوه اضافی واریز کنه تا سطح فعلی اهرم رو حفظ کنه.

سطح مارجین کمتر از ۱۰۰٪ نشون میده که معامله‌ گر موجودی منفی در حساب معاملاتی خود داره و در معرض خطر کال مارجینه. در مقابل، سطح مارجین ۱۰۰٪ یا بالاتر نشون میده که معامله گر سرمایه کافی برای پوشش مارجین استفاده‌ شده داره و خطر کال مارجین وجود نداره.

سطح مارجین به‌ صورت درصدی محاسبه میشه که از تقسیم موجودی حساب معاملاتی بر مارجین استفاده‌ شده و ضرب در ۱۰۰ به دست میاد:

 100× (مارجین استفاده‌ شده / موجودی) = سطح مارجین

به‌ عنوان مثال، اگه یک معامله‌ گر موجودی حساب ۱۰۰۰ دلار داشته باشه و از مارجین ۵۰۰ دلار استفاده کنه، سطح مارجین او ۲۰۰٪ خواهد بود (100×500/1000). نشون میده که معامله‌ گر سرمایه کافی برای پوشش مارجین داره و در معرض خطر کال مارجین نیست. اما اگه سطح مارجین کمتر از ۱۰۰٪ باشه، معامله‌ گر در معرض خطر کال مارجین قرار داره و باید وجوه اضافی به حساب خود واریز کنه.

درک صحیح مفهوم سطح مارجین و محاسبه درست اون برای مدیریت ریسک و حفظ حساب معاملاتی ضروریه. آگاهی از سطح مارجین به معامله‌ گران کمک میکنه مقدار سرمایه مورد نیاز برای باز کردن یا حفظ یک موقعیت رو تعیین کنن و از کال مارجین جلوگیری نمایند. سطح مارجین باید به‌ طور مرتب بررسی بشه تا اطمینان حاصل بشه که معامله‌ گر سرمایه کافی برای پوشش زیان‌ های احتمالی در حساب خود داره.

مدیریت سطح مارجین

سطح مارجین بالاتر نشون میده که سرمایه‌ گذار موجودی بیشتری نسبت به مارجین استفاده شده در حساب خود داره، که آزادی بیشتری برای انجام معاملات اضافی فراهم میکنه. در مقابل، سطح مارجین پایین‌ تر نشون میده که سرمایه‌ گذار موجودی کمتری نسبت به مارجین استفاده‌ شده داره و ممکنه نیاز به بستن یک موقعیت یا واریز وجوه اضافی به حساب خود داشته باشه.

1. کاهش اهرم درحالیکه اهرم بالا میتونه سود رو افزایش بده، زیان‌ های احتمالی رو هم تشدید میکنه. با استفاده از اهرم پایین تر، میتونین ریسک کال مارجین رو کاهش داده و حاشیه ایمنی بیشتری در برابر نوسانات بازار ایجاد کنید.

2. تعیین دستورات استاپ‌ لاس (حد ضرر). دستور استاپ‌ لاس یک مکانیزم مدیریت ریسکه که باعث فروش خودکار یک دارایی زمانی میشه که قیمت اون به سطح مشخصی برسه. این ابزار برای به حداقل رسوندن زیان‌ ها استفاده میشه.

3. متنوع‌ سازی موقعیت‌ ها به‌ جای تمرکز روی یک یا دو موقعیت بزرگ، دارایی‌ های خودتون رو بین جفت‌ ارزهای مختلف یا حتی سایر کلاس‌ های دارایی توزیع کنید. این کار به توزیع ریسک کمک میکنه، چون بعیده که همه موقعیت‌ ها هم زمان به‌ طور نامطلوب حرکت کنن.

4. استفاده از دستورات تیک‌ پرافیت (دستورات سود آور) مانند استاپ‌ لاس، دستور تیک‌ پرافیت (Take-Profit) نیز زمانی که یک موقعیت به سطح مشخصی از سود برسه، اون رو میبنده. این کار نه تنها باعث تثبیت سود میشه، بلکه مارجین استفاده شده رو آزاد کرده و حاشیه ایمنی بیشتری برای سایر موقعیت‌ ها فراهم میکنه.

5. اجرای موقعیت‌ های هج در صورت امکان، از استراتژی‌ های هجینگ استفاده کنید که به شما اجازه میده موقعیت‌ هایی رو باز کنید که زیان‌ های احتمالی سایر معاملات رو جبران کنن. این روش پیچیده هست و نیاز به درک عمیقی از بازار داره.

ریسک معاملات مارجین

ورود به معاملات مارجین میتونه ریسک قابل‌ توجهی برای سرمایه معامله گر ایجاد کنه، چون استفاده از اهرم میتونه زیان‌ ها رو افزایش بده. این افزایش در میزان مواجهه با بازار، امکان کسب سود های بیشتر رو فراهم میکنه، اما درعین‌ حال زیان‌ ها رو نیز افزایش داده و ممکنه به‌ سرعت از میزان سرمایه اولیه فراتر بره.

معاملات اهرمی برای بسیاری از معامله گران جذابه، زیرا پتانسیل سود بالایی داره. با این‌ حال، این نوع معاملات ریسک بیشتری نیز به همراه داره، به‌ طوریکه یک حرکت نامطلوب کوچک در بازار میتونه منجر به زیان‌ های سنگین بشه.

در شرایط شدید، این امر میتونه منجر به کال مارجین و لیکویید شدن حساب بشه، که در بخش بعدی توضیح داده خواهد شد.