رگوله ASIC کمیسیون اوراق بهادار و سرمایه گذاری استرالیاست که همراه با بانک مرکزی استرالیا، نظارت مداومی بر دارندگان مجوز و تعاملات اونها با یکدیگر انجام میده. یکی از وظایف نهاد ASIC جمع آوری اطلاعات از منابع عمومی درباره بروکرها، بانک ها، صندوق های سرمایه گذاری و بیمه است.
هر کشور دارای یک نهاد تنظیم کننده مالی است که بر عملکرد دارندگان مجوز و تعاملات اونها نظارت میکنه، به حل اختلافات کمک میکنه، از حقوق مشتریان خصوصی محافظت میکنه، در تدوین اسناد نظارتی مشارکت داره، با کلاهبرداری مقابله میکنه و غیره.
مجوز یک نهاد تنظیم کننده به این معناست که یک بروکر طبق قوانین محلی عمل کرده و تمام الزامات مالی رو رعایت میکنه.
برای یک بروکر، داشتن مجوز به معنای موارد زیر هست:
🔸بروکر باید الزامات نهاد تنظیم کننده (رگولاتور) خودش رو رعایت کنه، مانند حفظ سطح مشخصی از سرمایه، رعایت اصل تفکیک حساب ها و اداره شفاف کسب و کار خود و غیره؛
🔸میتونه به صورت قانونی در کشورهایی که تحت پوشش مجوز هستن فعالیت کنه، برند خودش رو تبلیغ کنه و خدمات خودش رو بازاریابی کنه. تبلیغ خدمات بروکر بدون مجوز در بسیاری از کشورها ممنوعه؛
🔸باید به صورت دوره ای مورد حسابرسی و ممیزی قرار بگیره و توصیه های حاصل از نتایج حسابرسی رو دنبال کنه.
برای یک معامله گر، مجوز تضمین میکنه که بروکر قوانین رو رعایت کرده، یک طرح هرمی نیست و اختلافات از طریق نهاد تنظیم کننده (رگولاتور) قابل حله. با این حال، مجوز یک تضمین کامل نیست.
شرح و وظایف رگوله ASIC
رگوله ASIC (کمیسیون اوراق بهادار و سرمایه گذاری استرالیا) تنها نهاد تنظیم کننده مالی در سرزمین اصلی استرالیاست. این نهاد در سال ۱۹۹۸ تأسیس شد، اما تنها در سال ۲۰۰۱، با به عهده گرفتن بخشی از اختیارات بانک مرکزی استرالیا، به طور کامل شروع به انجام وظایف خود کرد. در سال ۲۰۰۲، این نهاد نظارت بر سیستم بانکی رو آغاز کرد و در سال ۲۰۰۹ کنترل بازار سهام رو بدست گرفت.
رگوله ASIC وظیفه تنظیم صندوق های سرمایه گذاری، بازنشستگی و بیمه، بانک ها، بروکرها و مشارکت کنندگان در بازار های بورسی و خارج از بورس رو به عهده داره.
وظایف و اهداف رگوله ASIC در بازار فارکس
🔸صدور و لغو مجوز های بروکری؛
🔸کمک به حل اختلافات و بررسی شکایات و دعاوی؛
🔸مقابله با کلاهبرداری، شناسایی دستکاری ها و تخلفات قوانین مالی؛
🔸جمع آوری و تحلیل اطلاعات مربوط به عملیات مالی دارندگان مجوز؛
🔸انجام تحلیل سطحی از صورت های مالی؛
مشارکت در بهبود قوانین مالی و تدوین اسناد قانونی که تعامل بین تمامی مشارکت کنندگان بازار رو تنظیم میکنه.
با این حال، در مقایسه با برخی نهاد های تنظیم کننده اروپایی، الزامات رگوله ASIC برای بروکرها کمتر سختگیرانه است. حداقل سرمایه و هزینه های سالانه کمتره، بررسی های جامع و عمیق مدیریتی انجام نمیشه و تحلیل صورت های مالی به صورت سطحیه. با این وجود، انجام حسابرسی و ممیزی های سالانه برای ارزیابی توانایی مالی بروکرها و کمک به بهینه سازی فرآیند های داخلی فناوری اجباریه.
اطلاعات موجود در وبسایت
وبسایت ASIC ساختار پیچیده ای داره:
🔸منوی اصلی در بالای صفحه؛
🔸منوی کمکی در سمت راست؛
تب های اضافی در زیر مجموعه ها. با کلیک بر روی لینک ها، به وبسایت های جداگانه ای هدایت میشین که ساختار خاص خودش رو دارن.
نمای کلی وبسایت ASIC:
🔹بخش “For business“ (برای کسب و کارها) مخصوص دارندگان مجوز بالقوه یا فعلیه که میتونن در اون برای دریافت مجوز اقدام کنن، اطلاعاتی درباره حفاظت از کسب و کار بروکر بدست آورند و غیره.
🔹For finance professionals (برای متخصصان مالی) یک بخش اضافی برای بروکرها، حسابرسان و دیگر فعالان حرفه ای بازارهای مالیه.
🔹For finance professionals (برای متخصصان مالی) یک بخش اضافی برای بروکرها، حسابرسان و دیگر فعالان حرفه ای بازارهای مالیه.
🔹For consumers (برای مصرف کنندگان) بخشیه که به معامله گران و افراد خصوصی مرتبط با بازار های مالی اختصاص داره.
For consumers (برای مصرف کنندگان) بخش اصلی برای معامله گران است. در این بخش میتونین:
🔸فهرست مجوز های مسدود شده یا لغو شده رو مشاهده کنید؛
🔸مشاوره هایی در زمینه مالی و سرمایه گذاری دریافت کنید؛
🔸اطلاعاتی درباره نحوه کار با بانک ها و شرکت های بیمه پیدا کنید؛
🔸شکایت یا ادعای خودتون رو ثبت کنید.
این فهرست تنها شامل بخش های اصلیه. میتونین فهرست کامل بخش ها رو با کلیک بر روی گزینه Site Map در پایین صفحه مشاهده کنید.
نحوه تأیید مجوز یک بروکر در وبسایت نهاد ASIC
ساختار وبسایت نهاد ASIC بسیار پیچیده است. این وبسایت حاوی اطلاعات زیادیه که به بهترین شکل سازمان دهی نشده و بیشتر اون شما رو به باز کردن تب جدید برای دریافت اطلاعات بیشتر یا مشاهده ویدیو های آموزشی هدایت میکنه.
یکی دیگه از دلایلی که جستجوی بروکرها رو دشوار میکنه، اینه که وبسایت اصلی دارای شاخه های مستقل متعددیه. به عنوان مثال، هیچ تضمینی وجود نداره که با وارد کردن شماره مجوز یک بروکر در کادر جستجوی صفحه اصلی، نتیجه ای دریافت کنید.
علاوه بر این، همیشه نمیتوان اطلاعات مربوط به یک بروکر رو با جستجوی نام اون پیدا کرد.
در مثال بالا، فقط اشاره ای به یک بروکر در محتوای وبسایت نهاد تنظیم کننده پیدا شد.
فرآیند جستجوی مجوز به این روش تنها روش موجود نیست، اما بروکرینو معتقد است که این ساده ترین و سریع ترین روشه.
چگونه مجوز یک بروکر رو در وبسایت نهاد ASIC پیدا کنیم
۱. در وبسایت بروکر، شماره مجوز یا نام قانونی اون رو پیدا کنید. ممکنه بروکر چندین دفتر شعبه ثبت شده در حوزه های قضایی مختلف با نام های مختلف داشته باشه.
۲. در کادر جستجوی گوگل، این درخواست رو وارد کنید: “check ASIC license”
۳. به این لینک در وبسایت نهاد تنظیم کننده برین و روی “Companies” کلیک کنید.
۴. روی “Search now on ASIC Connect” کلیک کنید. به یک شاخه مستقل از وبسایت هدایت خواهید شد.
۵. نام بروکر رو وارد کنید.
۶. اطلاعات مربوط به مجوز بروکر رو مشاهده کنید.
بروکر با استفاده از این روش، هر کسی میتونه جزئیات اصلی مجوز یک رو بررسی کنه: شماره شرکت استرالیایی (ACN)، شماره کسب و کار استرالیایی (ABN)، تاریخ ثبت و تاریخ تمدید، وضعیت و همچنین نام کامل شرکتی که این مجوز رو در اختیار داره.