صفحه اصلی » آموزش فارکس » جفت ارز فارکس چیست و چطور میتونیم اونها رو معامله کنیم؟

جفت ارز فارکس چیست و چطور میتونیم اونها رو معامله کنیم؟

Telegram
WhatsApp
Email
X
Facebook
فهرست مطالب
تبلیغات بروکرینو

یادداشت بروکرینو: این مطلب با شفافیت و بی ‌طرفی و حفظ صداقت نگارش شده است. با این حال، ممکن است به خدمات همکاران ما اشاره داشته باشد. توجه داشته باشید که هیچ‌یک از اطلاعات موجود در این صفحه به عنوان مشاوره سرمایه‌گذاری محسوب نمی‌شود.

جفت ارز فارکس ، ابزار اصلی معاملاتی در بازار تبادل ارز (فارکس) هست. معامله جفت ارز های فارکس ، که فرصتی برای همه به منظور سود بردن از تفاوت ‌های نرخ تبدیل فراهم میاره، بعد از راه اندازی بازار فارکس و زمانی که صندوق بین ‌المللی پول (IMF) به طور رسمی اجازه داد کشورهای مختلف پیوند ارز ملی خود به دلار و ذخایر طلا رو لغو کنن، اهمیت پیدا کرد.

جفت ارز چیست؟

جفت ارزها در فارکس که گاهی به عنوان جفت‌های معاملاتی شناخته میشن، ابزار اصلی برای انجام معاملات هستن. این جفت‌ها نمایانگر تبدیل یک ارز ملی به ارز دیگه هستن یا به زبان ساده ‌تر، خرید یک ارز به قیمت ارز دیگه. همان ‌طور که از نام جفت مشخصه، این ساختار شامل دو ارز هست که ترتیب قرار گرفتنشون در جفت ارز اهمیت بسیاری داره.

منظور از ارز پایه و ارز مظنه در جفت ارز فارکس چیه؟

🔸ارز پایه (Base Currency) : اولین ارزیه که در جفت ارز نوشته میشه و مبنای اون مقایسه هست.

🔸ارز مظنه (Quote Currency) : ارزیه که دومین جایگاه رو در جفت ارز داره و ارزش اون نشون ‌دهنده مقداریه که برای خرید یک واحد از ارز پایه نیاز هست.

برای مثال، در جفت ارز EUR/USD = 1.10، یورو ارز پایه و دلار آمریکا ارز مظنه است. این نرخ نشان می‌دهد که برای خرید یک یورو باید ۱.۱۰ دلار پرداخت شود. به بیان ساده، ارز مظنه ارزش ارز پایه را مشخص می‌کند.

پس در معاملات فارکس اصطلاح “جفت ارز پایه” وجود نداره؛ هر جفت ارز تنها یک ارز پایه و یک ارز مظنه داره. همچنین، جفت‌هایی مانند EUR/USD یا GBP/JPY گاهی به اشتباه به عنوان “تیکر” شناخته میشن، اما از نظر فنی، این‌ها کدهایی برای جفت ارز هستن. در حالی که تیکرها معمولاً به دارایی ‌های دیگه مثل سهام یا شاخص ‌های بورس اطلاق میشن و به صورت اختصاری برای نام‌گذاری دارایی‌ ها استفاده میشن؛ به عنوان مثال، به جای نوشتن کامل دویچه بانک از تیکر DBK استفاده میشه.

بنابراین درک ساختار و مفهوم جفت ارزها در بازار فارکس، از جمله نقش ارز پایه و مظنه، از مبانی اصلی برای ورود به معاملات فارکس هست و کمک میکنه تا معامله‌ گران تصمیمات آگاهانه ‌تری بگیرن.

مثالی برای محاسبه جفت ارز فارکس

یورو/دلار آمریکا پرطرفدارترین جفت ارز فارکس هست. استفاده از EUR/USD صحیه. در بازار فارکس، جفت ارزها با استفاده از اختصارات بین‌المللی حروف خود که توسط سازمان بین‌المللی استاندارد سازی (ISO) تنظیم شده، نوشته میشن. این کار به منظور ساده‌ سازی معاملات انجام شده، به طوری که معامله‌ گران در هر نقطه از کره زمین از همون واحدها استفاده کنن و همیشه بدونن که درباره کدام جفت ارز صحبت میکنن.

برای مقاصد محاسبه، فرض کنیم که نرخ EUR/USD برابر با ۱.۱۸ هست یا به صورت ۱.۱۸= EUR/USD نوشته میشه، همونطور که معمولاً در جفت ارزها نوشته میشه. برای خوندن صحیح اون، شما باید اصول معاملات فارکس رو درک کنید، بویژه اینکه ارز پایه برای ارز مظنه خریداری میشه. در این مورد، یک معامله‌ گر ۱ یورو را برای ۱.۱۸ دلار آمریکا خریداری میکنه. این به این معنیه که موقعیت سمت چپ “کالا” (یورو) و موقعیت سمت راست “قیمت” (دلار) هست.

این اصل واضحه و مدت‌ ها قبل از تأسیس بازار فارکس وجود داشته. به عنوان مثال، انسان های اولیه در اروپا که فقط تبادل کالا انجام میدادن، میتونستن به عنوان مثال یک نیزه سنگی رو برای دو پوست گرگ تعویض کنن. در “جدول جفت ارزهای” اون زمان، این نوع مبادله به شکل زیر نوشته میشد: نیزه/پوست گرگ=۲ .

توجه داشته باشید که مظنه ای که پس از نام جفت ارز (پس از نماد “=”) ذکر میشه، همیشه مقدار پولیه که باید برای خرید یک واحد از ارز پایه در ارز مظنه پرداخت بشه. این مقدار همیشه یک واحده، به عنوان مثال برای یک دلار آمریکا، ده تا یا صد تا، همیشه فقط یک واحده.

طبقه ‌بندی جفت ارزها

برای انواع جفت ارز فارکس یک قانون مشترک وجود داره: همیشه تنها دو واحد پولی در معامله دخیل هستن، که یکی خریداری میشه و دیگری فروخته میشه. گزینه ‌های دیگری برای تعامل بین ارزهای ملی ممکن نیست (اگرچه گزینه ‌هایی برای تبادل سرمایه با دارایی ‌های دیگه، مثل فلزات گرانبها وجود داره). این موضوع همچنین توسط مقررات ISO تعیین شده.

ما جفت ارزها رو در بالا رمزگشایی کردیم، اما تنها دانستن نسبت بین ارزی که فروخته میشه و ارزی که خریداری میشه کافی نیست. شما همچنین باید انواع جفت ارزها رو هم درک کنین، چون این کار استراتژی معاملاتی رو تعیین میکنه.

 امروزه، سه نوع جفت ارز فارکس در معاملات وجود داره:

 جفت ارزهای اصلی (Majors)

 جفت ارزهای فرعی یا متقاطع (Minors or Crosses)

 جفت ارزهای اگزوتیک یا عجیب و غریب (Exotics)

برای درک بهتر مفهوم جفت ارز مستقیم و جفت ارز معکوس، باید به نحوه نمایش ارزها در جفت‌ها دقت کنیم.

🔸جفت ارزهای مستقیم (direct):

این نوع جفت ارز فارکس شامل ارزهایی هستن که مظنه اونها با دلار آمریکا، دلار نیوزیلند، دلار استرالیا یا پوند بریتانیا ارائه میشه. در این حالت، کد این ارزها در سمت راست جفت قرار داره.

بیشتر بخوانید  چگونه یک حساب دمو فارکس رایگان باز کنیم؟

🔸جفت ارزهای معکوس (inverse):

این جفت‌ ها برعکس هستن و زمانی تشکیل میشن که کدهای دلار آمریکا، دلار نیوزیلند، دلار استرالیا یا پوند بریتانیا در سمت چپ جفت قرار میگیرن. به این معنا که این ارز به عنوان ارز پایه در حال معامله است و خریداری میشه.

مثال:

🔸EUR/USD یک جفت ارز مستقیمه (یورو ارز پایه و دلار آمریکا ارز مظنه است).

🔸USD/CAD یک جفت ارز معکوسه (دلار آمریکا ارز پایه و دلار کانادا ارز مظنه است).

ترتیب قرارگیری ارزها در جفت‌ ها، نحوه محاسبه ارزش اونها رو مشخص میکنه و در تحلیل و معاملات اهمیت زیادی داره.

اگه میخواین بدونین ارزان ‌ترین جفت ارز ها برای معامله، کدام جفت ارز ها هستن، این مقاله بروکرینو رو مطالعه کنین. در ادامه لیست جفت ارزهای فارکس رو میتونین ببینین.

جفت ارزهای اصلی (Major Currency Pairs)

جفت ارزهای اصلی یا ماژورکوچک ‌ترین نوع جفت ارز فارکس هستن، اما سهم بزرگی از حجم کل معاملات در بازار فارکس رو به خود اختصاص میدن. جفت ارزهای اصلی بالاترین شاخص نقدینگی رو دارن و حجم معاملات بالایی دارن. به عبارت دیگه، این‌ ها محبوب ‌ترین جفت ارز ها هستن و توسط معامله‌ گران مبتدی و همچنین معامله ‌گران با تجربه که سوابق زیادی دارن، معامله میشن. یک جزئیات کوچک دیگه اینه که این جفت ‌ها همیشه کمترین اسپرد ها رو دارن.

شاید حدس زدن دشوار نباشه که این جفت ارزها ارزهای ملی کشورهای با اقتصاد پیشرفته و باثبات هستن. در حال حاضر، این کشورها شامل ایالات متحده، کشورهای اتحادیه اروپا، کانادا، ژاپن، بریتانیا، سوئیس، استرالیا و نیوزیلند میشه. بنابراین، بررسی جفت ارزهای اصلی شامل گزینه‌ های اصلی روابط میان ارزهای ملی این کشورهاست.

جفت ارزهای اصلی بازار فارکس عبارتند از:

🔸AUD/USD

🔸EUR/USD

🔸USD/JPY

🔸GBP/USD

🔸USD/CHF

🔸USD/CAD

🔸NZD/USD

 توجه داشته باشید که بازار جفت ارزهای اصلی در فارکس همیشه شامل دلار آمریکاست و میتونه هم در سمت راست و هم در سمت چپ جفت ارز قرار بگیره. این به این معنا هست که در این جفت‌ ها، دلار آمریکا یا خریداری میشه یا فروخته میشه و به عنوان “کالا” یا “قیمت” عمل میکنه (به عنوان مثال، نیزه یا پوست گرگ).

این امر به این دلیل توضیح داده میشه که ارزش جفت ارز ها در بازار فارکس و ارتباط اونها با معامله‌ گران توسط موقعیت‌ های اقتصادی ارزها در عرصه جهانی تعیین میشه. از اونجایی که دلار آمریکا در حال حاضر قوی‌ ترین ارز در جهانه، در بیشتر معاملات بازار فارکس مشارکت دارن.

توجه کنید که گاهی اوقات بروکرها علاوه بر مواردی که در لیست جفت ارزهای اصلی فارکس ذکر شد جفت ارزهای اصلی دیگه ای رو در پلتفرم ‌های خودشون ارائه میدن. این درست نیست و لیست جفت ارزهای اصلی فقط باید شامل نام همین ۷ جفت ارز فارکس که ذکر کردیم باشه.

اسپرد در یک جفت ارز تفاوت بین بهترین قیمت فروش (قیمت درخواستی) ارز پایه (ask) و بهترین قیمت خرید (قیمت پیشنهادی) (bid) هست. به طور معمول، بروکر برای هر معامله اسپرد رو به عنوان نوعی کمیسیون دریافت میکنه؛ بنابراین، هر چه اسپرد کمتر باشه، جفت ارز بیشتر معامله میشه. جفت ارز هایی که اسپرد پایین دارن، به طور پیش ‌فرض از لیست مایجرها هستند، چون اسپرد جفت ارز های دیگه همیشه بالاتره. اسپرد تحت تأثیر عوامل متعددی قرار میگیره، از جمله نقدینگی ابزار معاملاتی، اندازه معامله، و شرایط بازار.

جفت ارزهای فرعی

جفت ارزهای فرعی یا کراس اغلب با نام جایگزین خود، یعنی جفت ارز های مینور (minor) شناخته میشن، که در مقابل جفت ارز های ماژور (major) قرار میگیرن. جفت ارز های این دسته ترکیب ‌هایی از ارزهای کشورهای مختلف هستن که دلار آمریکا در اونها وجود نداره. به این معنی که ارزهای ملی کشورهای اتحادیه اروپا، ژاپن، کانادا، بریتانیا، سوئیس، استرالیا و نیوزیلند در این گروه از جفت ارز ها خرید و فروش میشن.

ویژگی خاص جفت ارز های مینور اینه که نقدینگی بالایی دارن، اما اسپرد اونها نسبت به جفت ارز های ماژور بیشتره و به همین دلیل کمتر مورد معامله قرار می‌گیرن و به طور کلی در بین معامله ‌گران محبوبیت کمتری دارن. با این حال، نمیشه اونها رو لزوماً کم‌ سودتر بدانیم؛ بلکه تنها شیوه معامله اونها متفاوته. در ادامه لیست تمام جفت ارزهای فارکس مینور اومده:

🔸AUD / CAD

🔸EUR / AUD

🔸EUR / NZD

🔸AUD / CHF

🔸EUR / CAD

🔸GBP / AUD

🔸AUD / JPY

🔸EUR / CHF

🔸GBP / CHF

🔸AUD / NZD

🔸EUR / GBP

🔸GBP / JPY

🔸CAD / JPY

🔸EUR / JPY

🔸NZD / JPY

برای جلوگیری از اشتباه در تشخیص جفت ارزهای اصلی و فرعی، میتونید یک جمله دیگه رو به یاد بسپارید: جفت ارز هایی که خرید یا فروش اونها شامل دلار آمریکا هست، جفت ارز های ماژور نامیده میشن و اگه دلار آمریکا در جفت ارز نباشه، اون جفت ارز به عنوان جفت ارز های مینور یا کراس شناخته میشه، مشروط به اینکه ارزهای ملی کشورهای ذکر شده در اونها حضور داشته باشن. به عنوان مثال، اگه جفت ارز USD/RUB (دلار آمریکا/روبل روسیه) داشته باشیم، این جفت ارز نه یک جفت ارز ماژور خواهد بود و نه مینور، بلکه در دسته جفت ارزهای اگزوتیک یا عجیب و غریب (exotic) قرار میگیره.

بیشتر بخوانید  آموزش سی تریدر برای معامله‌ گران فارکس

جفت ارزهای اگزوتیک (Exotic Pairs)

این نوع جفت ارز فارکس شامل تمام ترکیب ‌هایی میشه که در دو گروه قبلی و لیست مهمترین جفت ارزهای فارکس قرار نگرفتن، یعنی جفت ارز هایی که نه ماژور (اصلی) هستند و نه کراس (فرعی). با این حال، تقریباً همیشه یکی از ارزهای موجود در جفت ارزهای عجیب یا اگزوتیک از جفت ارزهای ماژور هست. در مواقع بسیار نادری، هر دو واحد پولی در جفت ارز از ارزهای ملی کشورهایی با اقتصاد ضعیف و در حال توسعه هستن.

در بسیاری از موارد، ارزهای ملی کشورهای مانند ایالات متحده، کانادا، ژاپن، بریتانیا، سوئیس، استرالیا، نیوزیلند و کشورهای عضو اتحادیه اروپا یکی از جایگاه‌ های جفت ارزهای اگزوتیک رو  به خودشون اختصاص میدن. اما ارزهای ملی دیگه، موقعیت متفاوتی رو در جفت ارزها به خودشون اختصاص میدن.

در چنین شرایطی، معمولاً ارز اصلی به عنوان ارز پایه سمت چپ جفت ارز قرار میگیره. این ارز به عنوان “کالا” در نظر گرفته میشه که معامله ‌گر اون رو خریداری میکنه. مثال‌ هایی از جفت ارز های عجیب و غریب (اگزوتیک) عبارتند از:

🔸USD/RUB

🔸USD/MXN

🔸EUR/DKK

این ‌ها تنها چند نمونه جفت ارز فارکس اگزوتیک هستن و موارد دیگه ای هم وجود داره، اما ذکر همه اونها ضروری نیست. با این حال، باید گفت که جفت ارز های اگزوتیک در بازار فارکس به طور قابل توجهی محبوب ‌ترین جفت ارز ها نیستن. این امر کاملاً واضحه، چون نقدینگی اونها نسبت به انواع ارزهای دیگه کمتره و اسپرد اونها بالاتره.

اغلب، اسپرد در جفت ارز های اگزوتیک شناوره، حتی اگه جفت ارز ثابتی باشه. اگه تقاضا برای یک جفت ارز افزایش پیدا کنه، اسپرد ممکنه کاهش پیدا کنه، اما این موضوع بستگی به سیاست بروکر و شرایط خاص داره. به طور کلی، رتبه ‌بندی جفت ارز ها به این صورته: ماژورها، کراس‌ها و بعد اگزوتیک ‌ها. بنابراین، منطقیه که بهترین جفت ارزها برای مبتدیان، اونهایی باشن که شامل دلار آمریکا هستن.

بر اساس داده ‌های اخیر صندوق بین‌المللی پول (IMF)، بیش از ۶۲٪ از تمام ذخایر مالی در جهان به دلار آمریکا نگهداری میشه، که این امر موقعیت برتر این ارز رو در بازار فارکس تضمین میکنه. بنابراین، اگه یک معامله‌ گر نمیدونه که کدوم جفت ارز ها رو معامله کنه، بهترین گزینه اینه که از جفت ارز های اصلی با دلار آمریکا شروع کنه.

چگونه در بازار فارکس جفت ارزها رو معامله کنیم

اگه یک معامله ‌گر به اسپرد های جفت ارز ها توجه کنه، متوجه میشه که جفت ارزهای اصلی کمترین اسپرد رو دارن و بعد از اون کراس ‌ها قرار میگیرن. با این حال، اسپرد تنها شاخص نیست و نباید تمام تمرکز شما روی اون باشه. قیمت جفت ارز فارکس به طور مداوم تغییر میکنه و برای موفقیت در معامله، باید از قانون پایه ‌ای پیروی کنید: خرید با قیمت کمتر و فروش با قیمت بیشتر.

شما میتونید این قانون رو برای ارز هر کشوری اعمال کنید. به عنوان مثال، میتونید کرون دانمارک رو با روبل روسیه خریداری کنید و سپس اون رو زمانی که ارزشش افزایش پیدا کرد، بفروشید. سوال اینه که آیا ارزش اون افزایش خواهد یافت؟

پاسخ به این سوال که کدوم جفت ارز ها رو باید معامله کنید، به پیش ‌بینی ساده بستگی داره. با استفاده از اعلامیه ‌های اخبار مالی جهانی، کاملاً ممکنه پیش ‌بینی کنید که دلار آمریکا فردا در برابر یورو کاهش خواهد داشت، اما احتمالاً موقعیت ‌های خودتون رو بازیابی خواهد کرد چون این وضعیت موقتیه.

اما چگونه نرخ کرون دانمارک در برابر روبل روسیه رو پیش‌ بینی کنید؟ با توجه به اینکه هیچ ارزی از جفت ارزهای اصلی در این جفت ارز وجود نداره، برای یک معامله ‌گر سخت خواهد بود که حتی علائم غیرمستقیمی از تغییرات احتمالی قیمت ‌ها پیدا کنه، چه برسه به سیگنال‌ های جفت ارز.

به همین دلیله که ارزهای “ضعیف” کمتر معامله میشن. برای این جفت ارزها، سیگنال ‌های فارکس وجود نداره یا اینکه تقریباً وجود نداره ـ رویدادها یا پدیده ‌هایی که مستقیماً نشون بده که قیمت ‌ها تغییر خواهد کرد. اغلب این به این دلیله که قیمت دارایی ‌ها میتونه سال‌ها ثابت بمونه، به این معنی که شما نمیتونید از اونها سود کسب کنید. حتی اسکرینر های فارکس (نرم‌افزار های خاصی که برای پیدا کردن معاملات بر اساس معیار های مشخص طراحی شده‌ اند) نتایج مناسبی ارائه نمیدن.

در نهایت، جفت ارزهای اصلی بهترین جفت ارز های فارکس هستن؛ همیشه معامله کردن اونها آسون ‌تره و به مبتدیان توصیه میشه که با این ها شروع کنن. استراتژی ‌های معاملاتی، سیگنال‌ ها و اصول تحلیل بازار برای کراس ‌ها و اگزوتیک ها کاملاً مشابه هست، اما حرکت قیمت متفاوته. هرچه دارایی محبوبیتش کمتر باشه، پیش ‌بینی رفتار جفت ارز سخت ‌تره و در نتیجه سود بردن از اون دشوارتر میشه.

حساب‌ های سنتی (Cent Accounts) برای چه مواردی استفاده میشن؟

همونطور که قبلاً گفته شد، پیش ‌بینی ‌ها بر اساس سیگنال ‌های جفت ارز فارکس هستن که توصیه ‌هایی برای انجام یک عمل خاص در معامله ـ خرید یا فروش دارایی ـ به معامله ‌گر میدن. زمانی که یک معامله‌ گر با نام ‌ها و انواع جفت ارز ها آشناست، معمولاً ایده‌ ای داره که کدام جفت ارز ها برای کار کردن آسون تر هستن. در صورت لزوم، یک معامله ‌گر میتونه تاریخچه جفت ارز مورد نظر خودش رو بررسی کنه تا ببینه قیمت ‌ها اخیراً چگونه تغییر کردن.

بیشتر بخوانید  آموزش پلتفرم متاتریدر 5 برای معامله‌ گران فارکس

با این حال، یک جزئیاتی وجود داره. هیچ استراتژی معاملاتی جهانی برای معامله جفت ارز ها وجود نداره. یک معامله ‌گر میتونه توصیه ‌ها و نکات مربوط به جفت ارز ها رو بخونه، اخبار جهانی رو به دقت مطالعه کنه، به‌طور ایده‌آل نقطه ورود و خروج از معامله رو محاسبه کنه، اما اگه صحبت از یک مبتدی باشه، ریسک از دست دادن اولین سپرده تقریباً ۱۰۰٪ هست. از نظر آماری، ۹۰% از معامله ‌گران مبتدی اولین سپرده خودشون رو از دست میدن، تنها به این دلیل که ایده ضعیفی از تمرینات معاملاتی دارن.

برای جلوگیری از ضرر های مالی قابل توجه در شروع یا حتی کسب سود، علاوه بر پیدا کردن جفت ارز های سود آور و ساختن استراتژی مناسب، میتوان از فرصتی استفاده کرد که حتی ۵ سال پیش نادر بود، اما حالا تقریباً توسط هر بروکری ارائه میشه. این فرصت، حساب سنتی هست.

حساب سنتی مشابه با حساب استاندارده با یک تفاوت – تسویه حساب‌ ها در اون به جای دلار، به سنت انجام میشه. به طور خاص، هنگام وارد شدن به موقعیت در جفت ارزEUR/USD ، شما یورو نمیخرین، بلکه سنت ‌های یورو رو خریداری میکنین نه به دلار، بلکه به سنت‌ های آمریکایی.

با دانستن معنای جفت ارز فارکس در معاملات و آمادگی برای معامله، یک معامله‌ گر مبتدی میتونه با قیمت ‌های واقعی و سرمایه واقعی کار کنه، اما با استفاده از حساب سنتی، به این معنی که ضرر ها از معاملات ناموفق به سنت و ده‌ ها سنت محاسبه میشه، نه به دلار و ده‌ ها دلار. این نوعی روش آموزشیه که مهارت ‌های معاملاتی شما رو در میدان عملی تقویت میکنه.

سایر روش‌ ها برای ساده ‌تر کردن معاملات فارکس

پاسخ به این سوال که مبتدیان باید با کدام ارز معامله کنن، واضحه یکی از جفت ارز های اصلی. بهتره با حساب سنتی شروع کنید، اما این تنها مکانیسمی نیست که به معامله‌ گران فرصت میده تا ویژگی ‌های جفت ارز ها رو سریع ‌تر درک کنن و اصول اولیه معامله رو یاد بگیرن.

برای مثال، در بازار فارکس این امکان وجود داره که لات معامله ‌شده رو به صدم‌ های اون تقسیم کنید. در این صورت میتونید با لات ۰.۰۱ معامله کنید و نه با لات کامل ۱۰۰,۰۰۰ دلاری. این مقدار برای یک معامله ‌گر مبتدی منطقی ‌تر به نظر میرسه.

اهرم (Leverage) نیز یک فرصت دیگه هست. با استفاده از اهرم، یک معامله‌ گر میتونه موقعیتی رو با استفاده از وجوه قرضی از بروکر باز کنه تا موقعیت معاملاتی خودش رو افزایش بده. برای مثال، با اهرم ۱:۱۰۰ و سپرده ۱۰۰ دلاری، یک معامله ‌گر میتونه با اعتبار ۱۰,۰۰۰ دلار کار کنه. به این ترتیب، سود نه از ۱۰۰ دلار، بلکه از ۱۰,۰۰۰ دلار بدست میاد. اهرم به معامله ‌گران مبتدی با سپرده ‌های کوچک این امکان رو میده که در معاملات فارکس سود واقعی کسب کنن.

بزرگترین ضعف بازار فارکس| بیایید دوباره در مورد اسپرد صحبت کنیم

ما قبلاً تعریف کردیم که اسپرد چیست، حالا بیایید ببینیم چگونه اون رو محاسبه کنیم. این بسیار مهمه چون روند جفت ارز ها، شاخص ‌های جفت ارز فارکس و سایر جنبه ‌های مهم به تنهایی نمیتونن به معامله‌ گر سود بدن، مگه اینکه او بفهمه چگونه اسپرد ها کار میکنن و چرا اسپرد به عنوان یک ضعف در فارکس محسوب میشه.

برای مثال، میتونید پوند بریتانیا و ین ژاپن رو در نظر بگیرید، بعد پیش‌ بینی موفقیت ‌آمیز جفت ارز از گروه کراس ‌ها کاملاً واقعی هست. با این حال، اسپرد میتونه ۴۵ پیپ در یک تایم ‌فریم (بازه زمانی) یک دقیقه ‌ای کوتاه باشه. بروکر این تفاوت بین قیمت درخواستی (ask) و قیمت پیشنهادی (bid) رو به عنوان کمیسیون دریافت میکنه.

واضحه که اسپرد بالا برای یک معامله ‌گر مشکل ‌ساز هست، چون او موقعیت رو بر اساس قیمت خرید یا درخواستی (ask) میخره و بر اساس قیمت فروش یا پیشنهادی (bid) میفروشه و اگه جفت ارز به جهت اشتباه حرکت کنه، ممکنه باعث ضرر های جدی بشه. در نتیجه، نسبت واقعی ریسک به بازده نه ۱:۳ است و نه حتی ۱:۲.

ما در مورد مشکلات بازار فارکس صحبت می‌کنیم، باید از «فارکس باکت‌ شاپ یا بروکر های غیر قانونی» یاد کنیم. مهم نیست که شما چگونه جفت ارز های روند دار رو انتخاب میکنید، چگونه اونها رو تحلیل میکنید و مشاوران چه چیزی به شما میگن. در اینجا، شما نه با بین ‌بانک بلکه با بروکر معامله میکنید. بروکر قیمت‌ های خودش رو تعیین میکنه و در اونجا برنده شدن غیر ممکنه. انواع مختلفی از باکت ‌شاپ‌ ها وجود داره، اما همه اونها به یک چیز ختم میشه، معامله‌ گر هیچ وقت در اونجا سود نخواهد برد و فقط سپرده ‌های خودش رو یکی پس از دیگری از دست خواهد داد.

به همین دلیله که کار کردن با یک بروکر معتبر و قابل اعتماد که رگولاتوری قوی ای داشته باشه، بسیار مهمه. برای بررسی رگوله و انتخاب بروکر میتونین از لیست بروکرهای فارکس بروکرینو استفاده کنید.